تبری از طغیان‌گران (قرآن)در آیات قرآن به تبرّى از طغیان‌گران در قیامت اشاره شده است. ۱ - تبری شیطانتبرّى شیطان در قیامت، از انحرافات و طغيان‌گرى مشركان، با تمسّك به ربوبیّت الهی: «الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَأَلْقِياهُ فِي الْعَذابِ الشَّدِيدِ • قالَ قَرِينُهُ رَبَّنا ما أَطْغَيْتُهُ وَ لكِنْ كانَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ؛ همان كسى كه معبود ديگرى با خدا قرارداده بود، آرى او را درعذاب شديد بيفكنيد! و همنشينش از شياطين مى‌گويد: پروردگارا! من او را به طغيان وانداشتم، بلكه او خود در گمراهی دور و درازى بود!» ۲ - تبری همراهان مشرکانتبرّی همگامان و همراهان مشرکان در قيامت، از انحرافات و طغيان‌گرى آنان: «قالَ قَرِينُهُ رَبَّنا ما أَطْغَيْتُهُ وَ لكِنْ كانَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ؛و همنشينش از شياطين مى‌گويد: پروردگارا! من او را به طغیان وانداشتم، بلكه او خود در گمراهى دور و درازى بود!» بنا بر اينكه مقصود از «قرينه» شيطان آن فرد باشد. ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۱۷۸، برگرفته از مقاله «تبری از طغیان‌گران». |